این روزها که بازار یادآوری جنایات یزید و شامیان داغ است و دل ها رنجیده خاطر از غم عزای فرزندرسول گرامی اسلام(ص) شده یادمان نرود حسین فاطمه(ع) برای آب نرفت..برای جنگ نرفت..حسین(ع) رفته بود به داد کوفیانی برسد که سر بزنگاه و در بحبوحه ی شرایط و جو حاکم ، سنگر خالی کرده و نیزه هایشان را برعکس گرفتند..در صف یاران حسین(ع) بودند ولی تا وعده و وعید دیدند مقابلش ایستادند..
وعده ملک ها ..مقام ها….و وعید مرگ و فقر و …
راستی کدام سخت تر است؟؟ مقاومت در برابر ملک و فرمانروایی یا غلبه بر ترس از فقر و مرگ…
این روزها که خلوت می کنم با خودم میگویم چقدر با کوفیان فرق دارم؟!! شرایط زمانم طوری شده که اگر پیرو مسلم بن عقیل باشم متهم به دزدی از مال مردم میشوم.مدام از بعضی ها می شنوم که ای بابا کارخودشان است کار نظام است که مردم فقر بچشند کار حاکم است و …جملاتی که در مقابلشان رنگ رخسارم زرد می شود ..خدایا چقدر مسلم زمانم تنهاست…بمیریم برای حسین(ع) زمان…او که سفیری این چنین مظلوم دارد که حتی اشتباه دیگران را به پای او می نویسند و تلاش هایش در حفظ نظام اسلامی را نادیده گرفته و متهم می کنند…یاد صفین افتادم..گفتند علی (ع) قرآن روی نیزه است باید صلح کنی..گفتند علی(ع) باید فلانی سفیر صلح و مذاکره باشد…بعدهم گفتند علی(ع) چرا اینچنین کردی…
امیرالمومنین نه مذاکره می خواست نه جنگ طلب بود…امیرمومنان است صلاح جامعه اسلامی می دانست اما دیکتاتور نبود و این گونه متهمش کردند..
خدایا به حرمت غربت و تنهایی مولای عزیزتر ازجانم امیرالمومنین(ع)، سفیرمظلوم زمان حضرت قائدنا الخامنه ای را تا ظهور منجی عالم بشریت حضرت حجت(عج) حفظ فرما.
بقول شهداء :خدایا خدایا تا انقلاب مهدی(عج) ازنهضت خمینی (ره)محافظت بفرما…
خامنه ای رهبر به لطف خود نگه دار..رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما..زیارت کربلا نصیب ما بگردان…آمین
